Συγγραφέας: Βίκυ Πρασίνου
Αριθμός σελίδων: 82
Έτος έκδοσης: 2021
ISBN: 978-960-632-101-6
 
Κριτική:
 
 
γράφει η Αγγελική Καραπάνου
   
 Είναι στη φύση του ανθρώπου ν’αποζητά την ελευθερία. Να παλεύει να σπάσει τα δεσμά απ’ ό,τι τον καταπιέζει. Να λαχταρά να ζήσει με τις επιταγές της ψυχής του. Να μην επιθυμεί να υπακούσει στα έξωθεν πρέπει. Να στέκεται απέναντι σε κάθε κοσμική εξουσία που περιορίζει τα θέλω του. Εξίσου φυσική είναι η ροπή στην αναζήτηση της αγάπης,μ’ό,τι χρώματα μπορεί να πάρει αυτή. Τρυφερότητα,σιγουριά,εμπιστοσύνη,θαλπωρή.
     Μ’αυτά τα δύο διαχρονικά ζητούμενα της ψυχής ,την ελευθερία και την αγάπη ασχολείται η ποιήτρια Βίκυ Πρασίνου στη δεύτερη ποιητική της συλλογή “Παράλληλη Αναζήτηση” που κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό από τις εκδόσεις Άλφα Πι. Αξίζει να σημειωθεί πως η πρώτη της εκδοτική προσπάθεια “Κρύβομαι Κυνηγώ Κουτσαίνω”,που είχαμε παρουσιάσει και στο ΕΝΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ,είχε κυκλοφορήσει πριν από λίγους μήνες από τον ίδιο εκδοτικό οίκο. Όσο δυναμική ήταν η αρχή, τόσο σταθερό και εντυπωσιακό είναι και το δεύτερο βήμα της δημιουργού.
     Δυο ενότητες συνθέτουν το βιβλίο, η “Αναζητώντας την ελευθερία” και η “Αναζητώντας την αγάπη”, οι οποίες απαρτίζονται από 24 ποιήματα η καθεμία.
“Αναζητώντας την Ελευθερία”
      Η αναζήτηση της ελευθερίας είναι ο δρόμος του αγώνα και της θυσίας…. “Με πύρινες κραυγές πορεύτηκες κάτω από σημαίες”. “Χαρακώθηκαν πάνω σου τα βόλια”.
     Η πορεία προς την ελευθερία χαράσσει την εξέλιξη, το αύριο. “Από τις ρίζες της πετρωμένης σου νιότης θα φυτρώσει ακλόνητο κι ακρογωνιαίο το λιθάρι του Μέλλοντος”.
     Το όνειρο δε βολεύεται σε στεγανά που όρισαν οι άλλοι. “Είχες στέγη… Είχες τροφή… Είχες και χώρο άφθονο μέσα στο χαλινάρι που έδεσαν γύρω τα όνειρά σου”.
      Εσύ ήθελες να τρέξεις να σωθείς από τη φυλακή τους. “Ονειρευόσουν.. Να τρέξεις ανάμεσα σε πράσινα λιβάδια, αφήνοντας πίσω σου τις υποταγές”.
      Και το ταξίδι δεν είναι αναίμακτο. “Πάνω σ’ αγκάθια αγωνίζεται η ψυχή”.
H ελευθερία συχνά κλείνεται σε συρματοπλέγματα και δολοφονείται. “Μόρια ,~φαιδρό μου συρματόπλεγμα,~ασύμμετρη η αδικία γαντζώνεται~ πάνω στους άψογούς σου ρόμβους~ τους πλεγμένους στα δίχτυα της διάψευσης”.
 
“Αναζητώντας την Αγάπη”
    Παλεύεις να βρεις την αγάπη για να ξεφύγεις από τη μοναξιά. “Μη χτίζεις εμπόδια εκεί που δεν υπάρχουν… Μη ζευγαρώνεις με τη μοναξιά του ανέμου”.
    Μα δεν πρέπει να φοβηθείς την ένωση. “Αβέβαιο κι επίφοβο το πρώτο βήμα ~ που περπατά με δεμένα τα μάτια~ στο δρόμο της Συνάντησης”.
    Η αγάπη γιατρεύει. “Μπορείς να μ’αγαπήσεις;~ Μπορείς να γίνεις το ρετσίνι που θα χτυπά σαν φλέβα~και θα θεραπεύει τις πληγές μου”;
   Η αγάπη θεμελιώνεται στην εμπιστοσύνη. “Ποιος απ’τους δυο θα φοβάται πιο πολύ~ ν’ακροβατήσει δίχως δίχτυ ασφαλείας~ στο τρεμάμενο σχοινί της εμπιστοσύνης”.
  Η αγάπη αντπαθεί τα ψέματα. “Συγχώρεσέ με…~Δεν εμπιστεύομαι τις μεταμφιέσεις,~γι’αυτό κλείνω τα μάτια μου σε αυτές.~Και τ’αφήνω μόνο για να δω~τον αληθινό εσένα”.
    Η αγάπη χτίζει το σπίτι της σιγουριάς. “Να βρέχει θέλω πάντοτε~με αχτίδες του ήλιου και της σιγουριάς”.
   Η αγάπη είναι θαρραλέα, δεν κρύβεται, δε σωπαίνει. “Όχι άλλη αποσιώπηση..~Όχι άλλα κρυφά κι αθέατα αγκάθια~ πάνω στης αγάπης~το πολύτιμο λουλούδι”.
    Η ποιήτρια Βίκυ Πρασίνου στο δεύτερο αυτό δημιουργικό της ταξίδι κατάφερε να απεικονίσει τα πρόσωπα της ελευθερίας και της αγάπης,καθώς και τη μάχη να τα κατακτήσεις με έναν λόγο αιμάτινο,χρωματιστό,συγκινητικό,γενναίο. Πέτυχε να υμνήσει τις δυο ανυπέρβλητες αξίες της ζωής. Τελικά μας δώρισε ένα ακόμη έργο ηχηρά αληθινό,γνήσιο και συνάμα αισθητικά απολαυστικό.
    Θα πάρουμε μια γεύση μέσα από το υπέροχο ποίημα “Η αλυσοδεμένη” και θα ευχηθώ η ποιητική συλλογή “Παράλληλη Αναζήτηση” να είναι ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΗ!
Ενότητα “Αναζητώντας την ελευθερία”:
Η αλυσοδεμένη-ΒΙΚΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ
Απόστρεψε το βλέμμα σου,
απ’της δουλείας το χυδαίο πρόσωπο.
Κι αν το χέρι ενός τρελού
κάποτε σ’οδήγησε σ’ένα σκλαβοπάζαρο
και πάνω σ’ένα βάθρο σ’ανέβασε
καμωμένο από ανίερες ματιές,
μη φοβάσαι…
Ποιος στ’ αλήθεια μπορεί ποτέ
να δημοπρατήσει ένα σύννεφο;
Ποιος μπορεί ένα άσπρο κύμα να αιχμαλωτίσει
και να το σύρει στην αγορά του μάταιου;
Θα σκορπίσει μεμιάς ψευδεπίγραφος
ο άργυρος πάνω στα νομίσματα.
Θ’αδειάσει ο χρυσός μέσα στην ίδια του νοθεία.
Κούφιος κι άκαρπος στόχος θα γίνει,
για να θυμίζει στις εξουσίες τα περασμένα τους μεγαλεία.
Μη φοβάσαι…
Κι αν αλυσοδέθηκες πάνω στη σκουριά μιας συνείδησης,
μη μετράς την αλύτρωτή σου ακόμα υποδούλωση…
Λογάριασε την αμέτρητή σου Δόξα που σε λίγο έρχεται…
Ντυμένη με τη μορφή χρυσής ευεργεσίας
θα σπάσει τα δεσμά σου.
Κι ανάμεσα απ’ τις αλυσίδες θα ξεπροβάλει
ένα μικρό σταυρουλάκι από προστασίες
που θα κρέμεται αιώνια γύρω απ’τα λεπτά σου ακροδάχτυλα.
 
 
Βιογραφικό σημείωμα
Η Βίκυ Πρασίνου γεννήθηκε στην Αθήνα και κατάγεται από τα Ψαρά. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε για είκοσι χρόνια στον τομέα της ιδιωτικής εκπαίδευσης ως καθηγήτρια γλώσσας και λογοτεχνίας. Παράλληλα, συντονίζει μικρές ομάδες δημιουργικής γραφής για παιδιά. Εδώ και πολλά χρόνια γράφει ποίηση. Ασχολείται επίσης με τη ζωγραφική, τη βυζαντινή αγιογραφία και τη φωτογραφία συμμετέχοντας με έργα της σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές “Κρύβομαι Κυνηγώ Κουτσαίνω” και “Παράλληλη Αναζήτηση” από τον εκδοτικό Άλφα Πι.